Zagraj mi na drogę

SERIA: Marián Holina, tom 3

Ciepły majowy poranek, niebawem całe miasto rozbrzmi tysiącem dźwięków festiwalu Praska Wiosna. Najważniejsze w Czechach święto muzyki poważnej ma jednak tragiczny przedtakt: w budynku filharmonii zostaje znalezione ciało Olgi Brandejsovej, klarnecistki o międzynarodowej sławie.

Kolejne śledztwo Mariána Holiny od początku źle się układa, w dodatku podinspektora zaczyna zawodzić słynna intuicja. Energiczna kapitan Šotolová ma zakaz przesłuchiwania świadków, pozostaje więc wsparcie Diviša Mrštíka, obżartucha coraz lepszego w policyjnym fachu, oraz Rosti Bora, który ma wiele zalet i jedną zasadniczą wadę – jest mężem Sabiny. A Holina planował z nią wspólne życie...

Czy zakończenie burzliwej sprawy będzie równie dramatyczne, co finał Wielkiej symfonii g-moll Mozarta?

Zagraj mi na drogę to trzecia część serii ze śledczym Mariánem Holiną. Pierwsze dwa tomy, Mężczyzna na dnie i Roznegliżowane, zjednały sobie dużą sympatię polskich czytelników. Wartka akcja i nieodzowny czeski humor sprawiają, że Iva Procházková wprowadza nową jakość do literatury kryminalnej.

KSIĄŻCE PATRONUJĄ

WYBRANE RECENZJE

Rozwiązania zagadki nie byłam pewna do samego jej wyjaśnienia. Co więcej, główkowanie nad nią tak mnie zaangażowało, że położywszy się wieczorem do łóżka, zamiast spać, długo jeszcze zastanawiałam się, kto jest winny. A i tak koniec końców pisarka wyprowadziła mnie w pole.

Marta Matyszczak, Kawiarenka Kryminalna LINK

Lekkie pióro, przyjemne dialogi i bohaterowie z krwi i kości powodują, że książki tej autorki są dla mnie nieodkładalne.

Martyna Chmiel, Kryminał na talerzu LINK

Równocześnie jest „Zagraj mi na drogę” rasowym kryminałem, podobnie jak tomy wcześniejsze. Od intrygującego „przedtaktu” po coraz bardziej nieunikniony finał Procházková opowiada tę historię z różnych perspektyw (w tym, co czasem karkołomne, a tu udane, z perspektywy mordercy). Znów mamy również zręczne kierowanie podejrzeń na różne osoby.

Kamila Czaja, artpapier.com LINK

Sama już nie wiem, która warstwa tej książki trzymała mnie w większym napięciu - relacja podinspektora z Sabiną, czy sprawa wielokrotnych zabójstw. Bo tym razem trup u Procházkovej ściele się gęsto.

Agnieszka Witczak, Czechosfera LINK

„Zagraj mi na drogę” to bardzo dobry kryminał. Opowieść o zbrodni i karze, w której pisarka mąci, podkłada mylne tropy, raz po raz sprowadzając czytelnika na manowce. Zagmatwana, świetnie skonstruowana intryga, świat praskich artystów, czeski humor i przesympatyczny śledczy to znakomity i sprawdzony przepis na kryminał, od którego trudno się oderwać.

Marta Pyznar, Cuddle up with a good book LINK

W „Zagraj mi na drogę” autorka nie daje łatwych rozwiązań, przez co zmusza czytelnika do główkowania. To też sprawia, że książkę czyta się z ciekawością i chęcią odgadnięcia zamysłu autorki. Rozwiązanie kryminalnej zagadki było zaskakujące i nieoczywiste.

Katarzyna Denisiuk, Na czytniku LINK

Trzeci kryminał Ivy Procházkovej uważam za najlepszy. Przekonuje mnie tutaj wszystko – środowisko muzyków, przebieg śledztwa, fakt, że w pewnym momencie nic nie wiadomo, choć teoretycznie wszystko mamy podane jak na tacy, subtelny humor,(…) relacje międzyludzkie poplątane nie mniej niż śledztwo i wynikające z nich dramy.

Marta Kowalik, Ex libris Marty LINK

Mocnym atutem tej książki są znakomicie, wyraziście zarysowane postacie, nawet te drugoplanowe.

Joanna Kapica-Curzytek, Esensje.pl LINK