Dowód osobisty - ebook

Dowód osobisty w Czechach otrzymuje się już w wieku piętnastu lat. Nie oznacza to bynajmniej, że od tego momentu można legalnie pić piwo czy głosować, bo do takich spraw, podobnie jak u nas, trzeba mieć lat osiemnaście. Komu zresztą miałoby zależeć na tym, żeby pić legalnie? Po co więc właściwie wydawać osobie niepełnoletniej dowód osobisty? Sprawa, przynajmniej dla bohaterów powieści, jest jasna: żeby uszczęśliwionego nim obywatela łatwiej było namierzyć. Kontrolować. Trzymać za mordę.

Bohaterowie Dowodu osobistego, najpierw wyszczekane łobuzy z ósmej „be”, potem coraz bardziej zbuntowani, wchodzący w dorosłość fani bigbitu, ostatecznie dojrzali, lecz wciąż długowłosi i niestroniący od draki faceci, nigdy nie byli ulubieńcami policji. A raczej nimi byli, ale w sposób, w jaki woleliby nie być.

Koniec lat sześćdziesiątych, lata siedemdziesiąte, osiemdziesiąte, w końcu współczesność – czy naprawdę tak bardzo się od siebie różnią? Gdzie szukać namiastki wolności w czasach jej braku? I czy w ogóle istnieją czasy, w których czujemy się wolni?

Petr Šabach, w swojej, jak uznali czescy krytycy najpoważniejszej książce, traktującej o sprawach, z których nawet jemu trudno się śmiać, po mistrzowsku snuje czasem zabawną, czasem tragiczną, jak zawsze opartą na anegdotach opowieść o odwiecznych potyczkach ze zwyczajnym człowiekiem po jednej, organami bezpieczeństwa i porządku po drugiej stronie barykady. Z charakterystyczną nostalgią i dobrodusznym uśmiechem, kolejny raz przekonuje czytelnika, że właściwie nieważne co, gdzie i w jakich czasach się pije, czy znosi. Ważne z kim.

Na podstawie książki powstał film pod tym samym tytułem (2010, reżyseria Ondřej Trojan).

Strona autora: www.petrsabach.pl

KSIĄŻCE PATRONUJĄ

WYBRANE RECENZJE

Książka, jak to u Šabacha, pełna jest, z dzisiejszego punktu widzenia, absurdalnych i nierealnych scen. Ale kiedy uświadomić sobie, że większość z nich wydarzyła się naprawdę - śmiech na ustach zamiera.

Teresa Drozda, Czeski Kousek LINK

Czasem jest poważnie, czasem bardzo lekko, zawsze z sensem. Co szczególnie mnie pociąga w tej książce, to przekaz, że zawsze jakoś to będzie, szczególnie gdy ma się wokół siebie przyjaciół, którzy pozostają nawet wtedy, gdy w butelce nie ma już ani kropli piwa.

Agnieszka Kalus, Czytam Bo Lubię LINK

Ta książka jest nieco śmieszna, owszem, lecz jest to śmiech podszyty niezbyt wesołymi sytuacjami. W pewnej chwili miałem nawet skojarzenia z Paragrafem 22 Josepha Hellera, gdzie w pewnym momencie uświadamiamy sobie, że opowieść kryjąca się za maską zabawnej historii o amerykańskich żołnierzach w czasach II Wojny Światowej jest tak naprawdę przerażająca.

Krzysztof Maciejewski, Art Of Reading LINK

Czeski pisarz daleki jest od stosowania typowej martyrologii, która zapewne dla wielu odbiorców wydaje się z tym okresem nierozerwalnie związana. To mądra, zabawnie-gorzka książka o ludziach, którzy znaleźli się po różnych stronach barykady w tamtych trudnych czasach.

Mikołaj Marszycki, naTemat.pl LINK

Bardzo satysfakcjonująca przygoda czytelnicza, gorąco zachęcam do zapoznania się z nią, nie tylko czytelników pamiętających czasy, do których odnosi się fabuła, czyli głównie lata sześćdziesiąte, siedemdziesiąte i osiemdziesiąte, ale także młodsze osoby, które dzięki książce mają okazję podpatrzeć z uśmiechem i refleksyjną nutą, jak wyglądało dzieciństwo i młodość ich rodziców.

Izabela Pycio, Bookendorfina LINK