Teresa Boučková (ur. 1957)
czeska pisarka, scenarzystka i publicystka.
Po maturze podpisała Kartę 77, czym ściągnęła na siebie długotrwałe represje polityczne. Władze czechosłowackie uniemożliwiły jej zdobycie wykształcenia i odpowiedniej posady, była zmuszona pracować jako sprzątaczka, listonoszka czy dozorczyni. Mimo to samodzielnie kontynuowała edukację i wkrótce zaczęła realizować się również w dziedzinach artystycznych. Występowała na scenach praskich teatrów niezależnych, także u boku swojego ojca, wybitnego pisarza Pavla Kohouta, śpiewała (i śpiewa do dziś) w żydowskim chórze Mišpacha. Jest autorką powieści, opowiadań, felietonów i scenariuszy, m.in. do nagradzanego filmu Gnojki (Smradi) z 2002 roku. Za debiutancką powieść Indiánský běh otrzymała w 1990 roku Nagrodę Jiřego Ortena.
Światową sławę przyniosła jej książka Rok Koguta (Rok kohouta), bestsellerowa powieść łącząca elementy dziennika i autobiografii, w której opisała m.in. nieudaną adopcję romskich chłopców. W roku 2016 Boučková została odznaczona za zasługi w walce z komunizmem.
Rok Koguta ukazał się w Aferze w lipcu 2017.