Godzina w niebie

Tandem literacki Sehnal-Uhlář od roku 2007 tworzy za naszą południową granicą, a dokładnie w Ostrawie, satyryczną serię Godzina w...

Każdą z części tego prozatorsko-poetyckiego cyklu można czytać niezależnie. Łączy je postać popadającego w bezustanne tarapaty bohatera,

który wciąż ma pod górkę z kobietami i właściwie ze wszystkim...

W Godzinie w niebie pewnego mroźnego, sylwestrowego wieczora, bohater trafia do zabitej dechami podgórskiej wioski, gdzie można napotkać tajemnicze Anioły i ludzkie indywidua o zachowaniu co najmniej oryginalnym.

Bohater wchodzi w tę społeczność na prawach gościa, który nie tylko pragnie coś naprawić, ale też dowiedzieć się czegoś więcej o samym sobie. Są więc sprawy przeszłości i teraźniejszości, problemy damsko-męskie i kwestie trudności w porozumieniu z młodym pokoleniem.

Przesyconą ironią prozę Sehnala miękko ilustruje poemat Uhlářa.

KSIĄŻCE PATRONUJĄ

WYBRANE RECENZJE

Wejście do nieba znajduje się w wiosce na szcycie wzgórza, parę kilometrów od zapyziałego miasteczka Odry. Ale jest to czeskie niebo, które wielkie marzenia sprowadza do parteru. Narrator gorzko zabawnej nowelki Miroslava Sehnala przybywa tam nieco zafrasowany: oto ma spędzić sylwestrowy wieczór z byłą żoną i dwójką swoich dorosłych dzieci. Nie widział ich od dekad. Czy to spotkanie skończy się katastrofą? A może – jak w towarzyszącym nowelce wierszu Břetislava Uhlářa – „oddech staje się krótszy/ między nas jesień wpływa?”

Piotr Kofta, „Wprost”, 19.04.2015

Czytanie Godziny w niebie jest jak jedzenie dziwacznej, złożonej z na pozór absurdalnie dobranych składników potrawy. Pozostając w czeskich klimatach – niech to będzie tradycyjna svíčková na smetaně, kawał wołowego mięska w śmietanowo-warzywnym sosie, z kupką bitej śmietany i plasterkiem kwaśno-gorzkiej cytryny tudzież pomarańczy. (…) Polecam wszystkim, którzy mają ochotę na coś czeskiego z odrobiną przekory. A potem spróbujcie svíčkovej i dajcie znać, czy to była trafna analogia.

Anna Maślanka, Literackie Skarby Świata Całego LINK